waar geen stabiliteit heerst zal er rust voor in de plaats
gaan komen. Je wordt keer op keer teruggeworpen op jezelf zodat
je niet onnodig vast blijft klampen aan situaties en personen
die jou belemmeren in je eigen ontwikkeling en vele
andere aspecten. Je ogen worden steeds meer geopend.
De weg om bij die rust te komen kan zeer aangrijpend en confronterend
zijn. Immers het "ego" wil niet loslaten!
Uit angst blijven we dan ook vaak in het oude patroon vallen.
Uiteindelijk zal dit niets meer zijn dan alleen maar verspilde energie.
Je zegt tegen jezelf:
"Maar wij zijn zielsverwanten...Wij zijn voorelkaar bestemd...
"allerlei dingen om maar niet geconfronteerd te willen worden met de
pijn van het moeten loslaten!
Niet elke zielsverwant of karmische band hoeft bij elkaar te blijven.
Het is juist bedoeld om van elkaar te leren, in je eigen spiegelbeeld
te kijken en op z'n tijd los te laten...Op een vredige manier.
De tijd wordt dan rijp om ruimte te maken voor nieuwe mensen
en situaties om je heen waar je nog lange jaren van mag genieten.
Dat zal ervoor in de plaats komen (als je het jezelf gunt mag je het
verwelkomen).
Waar kies jij voor? Ga jij de confrontatie aan met jezelf en
de hele situatie?